Page 21 - วารสารสายตรงศาสนา ปีที่ ๒๐ ฉบับที่ ๖ (สิงหาคม - กันยายน ๒๕๖๖)

๒. หนาที่ บิดา-มารดาที่ตองมีตอบุตร ในเวลาเดียวกัน

พระบัญญัติประการที่ ๔ นี้ ก็สั่งใหผูที่เปนผูหลักผูใหญตองดูแลเอาใจใส
บุตรหลานของตนอยางโดยเฉพาะบิดามารดาดีดวยเชนกัน ซึ่งหนาที่
ที่ตองกระทำคือ...ตองดูแลใหบุตรหลานของตนเองเปนคริสตชนที่ดี

มีความเชื่อความศรัทธาในพระเจาดวยการใหบุตรหลาน ไดรับ
ศีลลางบาปเปนคริสตชนที่สมบูรณอีกทั้งยังตองอบรม ฝกสอนและ

ปลูกฝงความเชื่อความศรัทธาใหเขารูจักปฏิบัติศาสนกิจอยางดี
มีความหมาย นอกจากนี้ยังตองเปนแบบอยางที่ดีแกเขา ในทุก ๆ เรื่อง

ตองเลี้ยงดูเขาใหเจริญเติบโตขึ้นมาอยางดี ดวยการรักษา
สุขภาพอนามัย มีอาหารรับประทาน มีเครื่องอุปโภคบริโภคที่จำเปน

แกชีวิตของเขา อยางไรก็ตามในปจจุบันมีการกระทำผิดในเรื่องนี้มากขึ้น
เราจะเห็นไดจากการไมดูแลเอาใจใส บุตรหลานของตนเอง ทิ้งใหเด็ก ๆ
อยูกันตามยถากรรมขาดการอบรมสั่งสอน ทำใหเด็ก ๆ เติบโตใน

ทามกลางความเลวรายของ สังคม และเสียไปในที่สุด

๓. หนาที่ของเราตอประเทศชาติ พระบัญญัติประการนี้สั่งใหเราเปนพลเมืองที่ดีของประเทศชาติของตนดวย
การไมกระทำผิดกฎหมายบานเมืองใด ๆ โดยใหความเคารพตอรัฐบาลและขาราชการ ในประเด็นนี้มีขอแนะนําวาถาพวกรัฐบาล

หรือขาราชการที่ไมดีที่อยุติธรรม เราก็ไมจำเปนตองปฏิบัติตาม แตตองระวังวาตองพิสูจน ไดจริง ๆ วา เขาไมดีจริง ๆ
มิใชใชเพียงความคิด เห็นสวนตัวเทานั้น

นอกจากนี้การกระทำผิดกฎหมายบานเมืองใด ๆ ก็ตามตอหนาพระศาสนจักรก็คือเปนความผิดดวยเหมือนกัน
นอกจากกฎหมายนั้น ๆ จะขัดตอพระบัญญัติของศาสนาเราก็ ไมตองปฏิบัติ เชน การทำแทง
ดังนั้นคริสตชนที่ดีจะตองเสียภาษีอากรอยางถูกตอง ตองปกปองประเทศชาติดวยชีวิต ตองใชสิทธิ์ใชเสียงตนในการเปน

พลเมืองที่ดีอยางบริสุทธิ์ยุติธรรม เปนที่นาเสียดาย เหมือนกันที่มีคริสตชนจำนวนไมนอยกระทำผิดในเรื่องนี้...เชนการซื้อสิทธิ์
ขายเสียง

บทที่ ๒๒
อยาฆาคน

พระบัญญัติประการนี้ถือเปนพระบัญญัติที่มีขอความสั้นที่สุด แตในความหมายของพระบัญญัตินั้น กินความเกินกวาตัว

อักษรมากมายนัก กลาวคือ มิใชหาม เพียงแค “การทำให ตาย” หากแตยังรวมถึงเรื่องอื่น ๆ อีกหลายเรื่อง ซึ่งจะอธิบาย
เพื่อความเขาใจดังตอไปนี้
การฆาคน หมายถึงการทำใหผูอื่นตาย ไมวาดวยการ กระทำใด ๆ ทั้งสิ้น ความหนักเบายอมขึ้นอยูกับเจตนา เหมือนกับ

กฎหมายบานเมือง เชน ถาหากจงใจ ตั้งใจที่จะฆาผูอื่นอยาง ชัดแจง อยางนี้ถือวาหนักที่สุด ที่เห็นกันบอย ๆ คือ การ “ทำแทง”
ซึ่งถือเปนบาปหนัก เปนบาปที่สงวนไวสําหรับพระสังฆราชเปนผูโปรดบาปไดเทานั้น แตพระสังฆราช สามารถมอบอำนาจให

พระสงฆโปรดในนามของทานก็ได ดังนั้น ในกรณีมีผูมาขอแกบาปเรื่อง “ทำแทง” พระสงฆจะตองขออำนาจจากพระสังฆราช
เสียกอนจะโปรดบาปใหทันทีไมได

ปที่ ๒๐ ฉบับที่ ๖ ประจำเดือนสิงหาคม - กันยายน ๒๕๖๖ ๒๑