Page 94 - ธรรมะจากธรรมาสน์ เล่ม ๓
P. 94
ธรรมะจากธรรมาสน เลม ๓
มีค�าสุภาษิตกล่าวเตือนใจไว้ว่า “คนเกียจคร้านจะมีความรู้ได้อย่างไร คนที่ไม่มีความรู้
จะมีทรัพย์ได้อย่างไร คนที่ไม่มีทรัพย์จะมีเพื่อนได้อย่างไร และคนที่ไม่มีเพื่อนจะมีความสุข
ได้อย่างไร” เพราะเหตุนี้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสว่า “คนที่เกียจคร้าน มีความเพียร
ย่อหย่อน มีชีวิตอยู่ตั้งร้อยปี ไม่ประเสริฐเลย” เพราะคนที่เกียจคร้าน ไร้คุณงามความดี
อันจะเป็นที่พึ่งของตนและคนอื่น ส่วนคนที่ไม่ยอมอ้างเหตุแห่งความเกียจคร้าน ปรารภ
ความเพียรอยู่เป็นนิตย์ เป็นต้นว่า เราต้องท�างาน และต้องท�างานนั้นให้ดีถึงที่สุด ท�าให้ส�าเร็จ
ไม่ยอมอ้างเหตุขัดข้องว่า หนาวนัก ร้อนนัก หิวนัก กระหายนักแล้วไม่ท�างาน มีแต่ความเพียร
ไม่เกรงกลัวต่อเหตุขัดข้อง เมื่อเป็นเช่นนี้จึงก้าวล่วงความทุกข์ยากนานาประการได้ เพราะเหตุนั้น
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงตรัสว่า “ชีวิตของคนที่ปรารภความเพียรอย่างมั่นคง แม้จะเปน
อยู่ได้เพียงวันเดียว ก็ยังประเสริฐกว่า” เพราะว่า ชีวิตของคนที่ปรารภความเพียร มีคุณงาม
ความดีเป็นที่พึ่งของตนและคนอื่นมากมาย
ท่านสาธุชนทั้งหลาย ควรพิจารณาว่า ธรรมดาคนที่เกิดมาด้วยอ�านาจกิเลส ยังไม่พ้น
จากวัฏฏสงสาร จะต้องเดินทางกันดาร ผ่านพบชาติ ชรา พยาธิ มรณะ ถ้าเลิกละ ไม่สร้างสม
คุณงามความดี ก็จะทวีคูณ พอกพูนไปด้วยความชั่ว อันจะท�าให้ตัวเราตกต�่า ทุกข์ยากล�าบากใจ
แต่ถ้าหากได้สร้างสมคุณงามความดี ด้วยความเพียรพยายาม คุณงามความดีก็จะติดตาม
คุ้มครองรักษาให้วัฒนาสถาพร ไม่ต้องเดือดร้อน ทุกข์ยากล�าบากกายใจ เมื่อได้พิจารณาเห็น
เช่นนี้แล้ว “พึงเพียรระวังไม่ให้ความชั่วเกิดมีขึ้น เพียรละความชั่วที่เกิดขึ้นแล้วให้หมดไป
เพียรสร้างความดีให้เกิดมีขึ้น และเพียรรักษาความดีที่เกิดมีขึ้นแล้วไม่ให้สูญสิ้นไป
ให้มีคงอยู่ จนกว่าจะถึงที่สุดแห่งทุกข์ด้วยกันทุกคน”
รตนตฺตยานุภาเวน รตนตฺตยเตชสา ด้วยอานุภาพแห่งคุณพระศรีรัตนตรัย และ
คุณงามความดีที่ทุกท่านได้กระท�าบ�าเพ็ญมาแล้วทั้งในอดีต และก�าลังกระท�าอยู่ในปัจจุบัน
จงมารวมกันเป็นพลานุภาพอ�านวยอวยพรให้ท่านทั้งหลาย ประสบแต่ความสุขความเจริญ
โดยทั่วหน้ากัน สมดังพระธรรมเทศนาที่ได้วิสัชนามา เอวัง ก็มีด้วยประการฉะนี้
88
