Page 91 - ธรรมะจากธรรมาสน์ เล่ม ๓
P. 91
ธรรมะจากธรรมาสน เลม ๓
วิริยกถา
แสดงโดย พระศรีศาสนโมลี วัดเทวราชกุญชร
เขตดุสิต กรุงเทพฯ
วันอังคารที่ ๑๕ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๖๐
นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ)
เอกาหํ ชีวิตํ เสยฺโย วิริยํ อารภโต ทฬฺหนฺติ.
บัดนี้ จะได้แสดงพระธรรมว่าด้วยเรื่อง ความเพียร เพื่อเป็นเครื่องประดับสติปัญญา
เจริญศรัทธาความเชื่อ ปสาทะความเลื่อมใส แก่สาธุชนผู้สนใจในพระธรรมค�าสอน
ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า และน้อมน�าไปประพฤติปฏิบัติพอสมควรแก่เวลา ท่านสาธุชนทั้งหลาย
“บุญ หมายถึง ความดี เปนชื่อของความสุข” ผู้ที่ปรารถนาจ�าต้องรู้ว่าอะไรเป็น บุญ
จะได้ท�าให้ส�าเร็จผล สมความมุ่งหมาย ผู้ที่ท�าตาม ๆ กันมา ไม่รู้ว่าอะไรเป็นบุญ จะท�าให้
ถูกต้องไม่ได้ แม้จะท�าด้วยความงมงาย ก็ไม่น�าให้ส�าเร็จประโยชน์
เพราะฉะนั้น ผู้ปรารถนาจะท�าบุญ จึงต้องรู้ว่า บุญมีลักษณะเป็นอย่างไร ถ้าท�าแล้ว
ไม่อาจช�าระจิตให้ผ่องใส หรือไม่น�าให้เกิดความฉลาดว่า สิ่งนี้ดี สิ่งนี้ไม่ดี ก็ไม่จัดว่า เปนบุญ
แต่เมื่อสามารถจะช�าระจิตให้บริสุทธิ์และน�าให้เกิดความฉลาด รู้จักผิดชอบ จึงจัดว่า
เปนบุญ สิ่งที่จะช�าระจิตของคนให้บริสุทธิ์ อันเสมอด้วยความดีย่อมไม่มี สิ่งอื่นช�าระได้
เพียงภายนอกเท่านั้น แต่ความดีเป็นสิ่งช�าระใจ เมื่อใจบริสุทธิ์แล้ว อาการภายนอก คือ
กิริยาวาจาก็บริสุทธิ์ตามไปด้วย เมื่อได้พิจารณาแล้วรู้ว่า บุญ เป็นสิ่งที่ช�าระจิตใจให้บริสุทธิ์
พึงสร้างความดีตามความรู้ความสามารถที่ตนเองจะกระท�าได้ จึงจะชื่อว่าได้บุญอย่างแท้จริง
การท�าบุญในทางพระพุทธศาสนาอย่างย่อ มีอยู่ ๓ อย่าง คือ ทาน ได้แก่ การบริจาค
แบ่งปนเสียสละ เมื่อได้ท�าให้เต็มที่แล้ว สามารถก�าจัดความโลภให้เบาบาง หรือให้หมดสิ้น
ท�าให้เกิดความสุขใจได้ ศีล ได้แก่ การปฏิบัติกายวาจาให้ตั้งอยู่ในความสงบเรียบร้อย
ตามกฎระเบียบ ประเพณีและวัฒนธรรมอันดีงาม เมื่อได้ท�าให้เต็มที่แล้ว สามารถก�าจัด
ความโกรธให้เบาบางหรือให้หมดสิ้น ท�าให้เกิดความสุขใจได้ ภาวนา ได้แก่ การท�าใจให้ตั้ง
มั่นอยู่ในธรรม เปนการเจริญปญญา พัฒนาจิตให้รู้จักการด�าเนินชีวิต ตลอดถึงปฏิบัติต่อ
ตนและคนอื่นด้วยความถูกต้อง เมื่อได้ท�าให้เต็มที่แล้ว สามารถก�าจัดความหลงให้เบาบาง
หรือให้หมดสิ้น ท�าให้เกิดความสุขได้
85
