Page 51 - ธรรมะจากธรรมาสน์ เล่ม ๓
P. 51

ธรรมะจากธรรมาสน เลม ๓



                      ๒. วัดสามารถ วัดความสามารถของสมภารเจ้าวัดนั้น ๆ ว่า ท่านมีความสามารถ

              พัฒนาวัดวาอารามให้เป็นที่เจริญศรัทธาของญาติโยมทั้งหลายได้เพียงใด แล้ววัดสามารถ
              ของญาติโยมว่า จะมีก�าลังอุปถัมภ์บ�ารุงได้มากเพียงใด

                      ๓. วัดบารมี วัดบารมีของพระเจ้าพระสงฆ์ในวัดนั้น ๆ ว่า มีคุณงามความดีพอที่จะ

              ให้ญาติโยมเลื่อมใสศรัทธาหรือเป็นเนื้อนาบุญมากน้อยเพียงใด

                      ๔. วัดศักดิ์ศรี ศักดิ์ศรีของวัด ศักดิ์ศรีของความเป็นพุทธบริษัท ศักดิ์ศรีของ
              ความเป็นพระอารามหลวง วัดอื่นคนเข้าวัดกันล้นหลาม แต่วัดเราเหงาแสดงว่า คนวัดคนวา

              ไม่มีศักดิ์ศรีสู้ที่อื่นเขาไม่ได้

                      ๕. วัดศักดิ์สิทธิ์ วัดเป็นปูชนียสถานหรือมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใด ๆ เป็นแรงดึงดูดใจเราบ้าง

              บางวัดมีพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ เช่น วัดสระเกศ วัดหลวงพ่อโสธร หลวงพ่อวัดไร่ขิง
              หลวงพ่อบ้านแหลม หลวงพ่อพระพุทธชินราช อย่างนี้เรียกว่า วัดมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือพระพุทธรูป

              ศักดิ์สิทธิ์ บางวัดพระพุทธรูปไม่มีชื่อเสียง ไม่ศักดิ์สิทธิ์ แต่สมภารศักดิ์สิทธิ์ หรือพูดศักดิ์สิทธิ์

              ท�าศักดิ์สิทธิ์ คิดอะไรก็ศักดิ์สิทธิ์ คิดแล้วพูดแล้วคนเชื่อ เห็นชอบด้วย ท�าแล้วคนทั้งหลาย

              ยอมรับ นี้เรียกว่า ศักดิ์สิทธิ์ ญาติโยมทุกท่าน จึงให้ความเลื่อมใสศรัทธามาประพฤติปฏิบัติธรรม
              น�ากุลบุตรมาบรรพชาอุปสมบท สืบทอดอายุพระบวรพุทธศาสนา ต่อเนื่องกันมาเป็นเวลานาน

                      ที่ส�าคัญที่สุด “พุทธศาสนา แปลว่า ศาสนาแห่งผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน” ศาสนาแห่งปัญญา

              ไม่ใช่ศาสนาแห่งความเขลา เบาปัญญา “รู้ ก็คือ ฉลาด” คนฉลาดย่อมจะท�าวันเวลานั้น

              ให้มีคุณมีค่า ไม่ปล่อยวันเวลาให้ล่วงไปเปล่าปราศจากประโยชน์ วันเวลาผ่านแล้วผ่านเลย
              ไม่ย้อนกลับ ท�าอย่างไรวันเวลาที่ล่วงไป เราจะได้ประโยชน์จากมัน ก็ต้องรู้จักฉกฉวยเอาสาระ

              จากวันเวลานั้นให้ได้ เช่น วันนี้วันพระหรือแม้แต่วันพระก่อน ๆ และวันพระถัด ๆ ไป ญาติโยม

              ทั้งหลายได้ท�าวันพระให้เป็นวันพระ ท�าวันพระให้เป็นวันเพาะ ท�าวันพระให้เป็นวันเพชร

              นี่เป็นวิสัยคนฉลาด
                      ท�าวันพระให้เปนวันพระ คือ เปนวันประเสริฐ พระหรือวระ แปลว่า ประเสริฐ

              เป็นวันที่ว่างเว้นจากเวรภัย ไม่คิดร้าย ไม่พูดร้าย ไม่ท�าร้าย คิดแต่ดี พูดแต่ดี ท�าแต่ดี

              วันพระจึงเป็นวันประเสริฐ เจ็ดวันเรามาทบทวนกันครั้งหนึ่ง เพิ่มเติมความดีงามกันครั้งหนึ่ง

              อะไรที่ผิดพลาดเราก็แก้ไข
                      ท�าวันพระให้เปนวันเพาะ ได้แก่ เพาะกุศลธรรมความดีให้งอกงามขึ้นในจริตอัธยาศัย







                                                                                                45
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56