Page 30 - ธรรมะจากธรรมาสน์ เล่ม ๓
P. 30
ธรรมะจากธรรมาสน เลม ๓
รู้จักบทบาทของตนทั้งในฐานะผู้น�าและผู้ตามที่ดี มีความมุ่งมั่นต่อการรวมพลัง ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน
เพื่อให้การงานส�าเร็จลุล่วง สามารถแก้ปัญหาและขจัดความขัดแย้งได้ เป็นผู้มีเหตุผล
ยอมรับความแตกต่างหลากหลายทางวัฒนธรรม ทางความคิดและความเชื่อ พร้อมที่จะปรับตัว
เพื่ออยู่ร่วมกันอย่างสันติ ประเทศชาติที่มีคนพร้อมเพรียงอย่างนี้ ย่อมน�าไปสู่ความเจริญ
มั่นคง ซึ่งเป็นบ่อเกิดของความสุข ความเจริญและเป็นสิ่งคุ้มครองปองกันภัยอันตรายต่าง ๆ
ไปด้วย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๙ พระราชทานความหมายที่ลึกซึ้งกว่าว่า
“...ความสามัคคีควรจะมีความหมายที่ลึกซึ้งกว่านั้นอีกด้วย เช่น ควรจะหมายถึง
ความพร้อมเพรียงของทุกฝายทุกคน ที่มีความส�านึกแน่ชัดในความรับผิดชอบที่จะพึงใช้
ความรู้ ความคิด ความสามารถ ตลอดจนคุณสมบัติทุก ๆ ประการของตน ให้ประกอบ
พร้อมเข้าด้วยกัน และให้เกื้อกูลส่งเสริมกัน เพื่อสร้างสรรค์สิ่งที่เปนสาระแก่นสาร
และที่เปนประโยชน์ เปนความเจริญต่อส่วนรวมและเพื่อนมนุษย์...”
หมู่ชนใดตั้งแต่ครอบครัว หมู่สมาคม ประเทศชาติตลอดถึงชนทั้งโลก มีความสามัคคี
พร้อมเพรียงกัน ช่วยท�ากิจกรรมของหมู่คณะร่วมกันอย่างขยันขันแข็ง ไม่ลักขโมยของกัน
สังคมหมู่นั้น ก็จะเข้มแข็งมีความเจริญรุ่งเรือง ทุกคนในหมู่คณะนั้น จะอยู่ร่วมกันอย่างร่มเย็น
เป็นสุข เพราะความสามัคคีเป็นคุณธรรมที่ส�าคัญที่จะพัฒนาหมู่ชนนั้น ๆ ดังนั้นความสามัคคี
จึงนับว่า เป็นคุณธรรมอันส�าคัญอย่างยิ่งส�าหรับหมู่คณะ
ความสามัคคีนั้น สามารถท�าให้เกิดได้ทั้งในระดับครอบครัว ระหว่างสามีภรรยา
บิดามารดา บุตรธิดา ในระดับสังคม ระหว่างครูอาจารย์กับศิษย์ เพื่อนกับเพื่อนและในระดับ
ประเทศชาติ ซึ่งทุกคนจะต้องนึกถึงประโยชน์ของส่วนรวมเป็นหลัก ควบกันไปกับประโยชน์
ส่วนตน ถ้าไม่เช่นนั้นแล้ว ทั้งประโยชน์ส่วนตนและส่วนรวม ก็จะได้รับความเสียหายไปด้วยกัน
ดังค�าประพันธ์ไว้ว่า
“มุ่งประโยชน์ ส่วนตน แต่คนเดียว ไม่แลเหลียว ส่วนรวม จะเสียหาย
เมื่อส่วนใหญ่ ยับย่อย พลอยวอดวาย ส่วนของตน ก็สลาย ไปด้วยกัน
ละส่วนตน ไว้ก่อน จึงย้อนกลับ เมื่อส่วนรวม ได้รับ สมานฉันท์
อานิสงส์ ส่วนใหญ่ ได้ร่วมกัน จะส่งผล ให้ตนนั้น สุขสันต์เอย”
ดังนั้น ความสามัคคี จึงเป็นคุณธรรมที่ท�าให้เกิดความร่วมมือ ร่วมใจกัน ที่สามารถ
รักษาและพัฒนา ชาติบ้านเมืองให้เจริญรุ่งเรือง หากทุกคนมีความคิดจิตใจและการประพฤติ
ปฏิบัติที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน ในทางที่ดีที่เจริญ มีพร้อมอยู่ในกายในใจของคนไทย หมั่นเจริญ
24