Page 36 - ธรรมะจากธรรมาสน์ เล่ม ๓
P. 36

ธรรมะจากธรรมาสน เลม ๓



          คุณสมบัติทุก ๆ ประการของตน ให้ประกอบพร้อมเข้าด้วยกัน และให้เกื้อกูลส่งเสริมกัน

          เพื่อสร้างสรรค์สิ่งที่เป็นสาระแก่นสารและที่เป็นประโยชน์ เป็นความเจริญต่อส่วนรวม
          และเพื่อนมนุษย์ การที่จะเกิดความสามัคคีทางกายได้ต้องเริ่มจากจิตใจ ถ้าทุกคนมีความ

          สามัคคีเป็นน�้าหนึ่งใจเดียวกันแล้ว ประเทศชาติย่อมคลาดแคล้วจากภัยของศัตรู และตั้งมั่น

          มีความสุขสมบูรณ์อยู่ได้ ต้องอาศัยความสามัคคีเป็นที่ตั้ง เป็นก�าลังของความส�าเร็จ ช่วยให้งาน

          ที่ยากยิ่งกว่างมเข็มในมหาสมุทร หรืองานที่หนักยิ่งกว่าเข็นครกขึ้นภูเขา ก็สามารถส�าเร็จลงได้
          ดังนั้นหมู่คณะใด ที่มีความพร้อมเพรียงไม่หวาดระแวงกันและกัน หมู่คณะนั้น ย่อมประสบ

          แต่ความสุขความเจริญ ไม่มีใครสามารถเอาชนะได้ หากทุกคนชาวไทย ยินดีที่จะประสาน

          ผลประโยชน์เพื่อให้เกิดความสามัคคีขึ้นในชาติ

                  ดังพระบรมราโชวาทในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๙ เนื่องในพิธี
          สวนสนามทหารรักษาพระองค์ วันที่ ๓ ธันวาคม ๒๕๐๕ ว่า  “...คราวใดที่ชาวไทย

          มีความสามัคคีเปนน�้าหนึ่งใจเดียวกัน ร่วมแรงร่วมใจกัน เพื่อประเทศชาติแล้ว ชาติก็ได้

          รอดพ้นจากภัยพิบัติสู่ความสุข ความเจริญ แต่คราวใดที่ขาดความสามัคคีกลมเกลียวกัน

          ก็ต้องประสบเคราะห์กรรมกันทั้งชาติ จึงเปนหน้าที่ของเราทั้งหลาย ที่จะต้องร่วมใจกัน
          ปฏิบัติหน้าที่ให้ดีที่สุด...”

                  มนุษย์เป็นสัตว์สังคมชอบอยู่อาศัยกันเป็นกลุ่ม เป็นชุมชน ต้องการเพื่อน ไม่ชอบ

          การอยู่อย่างโดดเดี่ยว ตามหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา พระพุทธองค์ก็วางหลักธรรม

          ส�าหรับเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวความสามัคคีไว้ เรียกว่า สังคหวัตถุ ๔ ประการ คือ
                  ๑. ทาน การเสียสละแบ่งปันสิ่งของเครื่องใช้ให้แก่เพื่อนมนุษย์

                  ๒. ปยวาจา การพูดจาสนทนาปราศรัยกันด้วยถ้อยค�าไพเราะอ่อนหวาน น่าฟัง

                  ๓. อัตถจริยา การบ�าเพ็ญประโยชน์ให้แก่กันและกัน เช่น ช่วยเพื่อนท�างาน

          ช่วยรักษาพยาบาล ช่วยสงเคราะห์ด้านอื่น ๆ เป็นต้น
                  ๔. สมานัตตตา คือ การวางตนได้อย่างเสมอกันระหว่างเพื่อนมนุษย์ ไม่สูงเกินไป

          ไม่ต�่าเกินไป

                  ความพร้อมเพรียงของมนุษย์จะด�ารงอยู่ได้เพราะอาศัยธรรมะ ๔ ประการนี้

          เมื่อคนมีความสามัคคีกัน ไม่แบ่งแยกเป็นกลุ่มเป็นพวก ก็จะได้รับแต่ความสุข ความเจริญ
          การสนับสนุนคนผู้พร้อมเพรียงเป็นปกแผ่นสมานสามัคคีกันนั้น ก็จัดเป็นความสุข







        30
   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40   41