Page 21 - วารสารสายตรงศาสนา ปีที่ ๒๐ ฉบับที่ ๑ คาราวานศาสนิกสัมพันธ์
P. 21
๔. อาณาจักรศรีวิชัย็ ได้�แก่ ด้ินแด้นในบริเวณ จ่งข่�นกับประเทศไทยด้�วย โด้ยอย้่ในความด้้แลืของเมือง
ภัาคใติ� ติั�งแติ่ชุ่มพัรเป็นติ�นไป โด้ยม่นครศร่ธ์รรมราช่ นครศร่ธ์รรมราช่ แลืะอย้่ในฐานะประเทศราช่ติ�องส่ง
เป็นเมืองหลืวงของอาณาจักรศร่วิช่ัย บรรณาการเหมืองเมืองประเทศราช่อื�น ๆ ในแหลืมมลืาย้
ด้ังนั�น ในสมัยสุโขทัยจ่งนับช่าวมลืาย้ซ่�งเป็นช่าวมุสลืิม
ในสมัยกรุงสุโขทัยเป็นราช่ธ์าน่ อาณาเขติของ เป็นส่วนใหญ่เป็นประช่ากรของประเทศไทยเช่่นเด้่ยวกัน
ประเทศไทยทางใติ�ไปถุ่งนครศร่ธ์รรมราช่ การรับวัฒนธ์รรม
ทางศาสนาของไทย ได้�เริ�มข่�นจากภัาคใติ� พัุทธ์ศาสนา ในสมัยกรุงศร่อยุธ์ยา ช่าวมลืาย้จากเมืองปัติติาน่
ในประเทศไทยสมัยสุโขทัยก็เริ�มข่�นท่�เมืองนครศร่ธ์รรมราช่ ได้�ถุ้กกวาด้ติ�อนข่�นมาอย้่ในกรุงศร่อยุธ์ยาด้�วย โด้ยบรรพัช่น
โด้ยม่พัระภัิกษุุจากเมืองลืังกาเข�ามาเผู้ยแผู้่ จ่งเร่ยกว่าศาสนา เหลื่านั�นมักถุ้กเร่ยกว่า “แขึ้กตาน่” ซ่�งเป็นคนลืะพัวกกับ
พัุทธ์ลืัทธ์ิลืังกาวงศ์ พั่อขุนรามคำแหงมหาราช่ได้�เช่ิญพัระสงฆ์์ “แขึ้กเที่ศ” หรือ “แขึ้กแพ” เพัราะ “แขึ้กเที่ศ” หรือ
ช่าวลืังกาเข�าไปเผู้ยแผู้่ในกรุงสุโขทัย คนไทยสมัยนั�นก็เลืยเริ�ม “แขึ้กแพ” นั�นเป็นเช่ื�อสายเปอร์เซ่ย “อิห็ร่าน” ส่วนใหญ่
นับถุือศาสนาพัุทธ์เป็นครั�งแรก ซ่�งแติ่เด้ิมก็คงจะนับถุือภั้ติผู้่ เป็นขุนนางรับราช่การในราช่สำนัก แลืะบางส่วนเป็นพั่อค�า
เหมือนช่นเผู้่าทั�ว ๆ ไป ติั�งบ�านเรือนอย้่ในเขติพัระนครศร่อยุธ์ยา เช่่น บ�านผู้ักไห่
อำเภัอผู้ักไห่ แติ่พัวก “แขึ้กตาน่” ส่วนใหญ่ในสมัยนั�น
สำหรับศาสนาอิสลืาม เข�ามาส้่ประเทศไทยจาก ติั�งบ�านเรือนอย้่ท่�ติำบลืคลืองติะเค่ยน อำเภัอพัระนคร
ด้ินแด้นภัาคใติ�หรือแหลืมมลืาย้เช่่นเด้่ยวกัน โด้ยในสมัย ศร่อยุธ์ยา
สุโขทัย เมืองนครศร่ธ์รรมราช่ม่หัวเมืองประเทศราช่
หลืายเมือง ม่พัื�นท่�ติลือด้ไปจนปลืายแหลืมมลืาย้ สิงคโปร์ ติ่อมาในปี พั.ศ. ๒๓๑๐ กรุงศร่อยุธ์ยาแติก
แลืะมะลืะกา ซ่�งก็ถุือเป็นประเทศราช่ของไทย แติ่วิธ์่การ พัม่าเผู้ากรุงเส่ยหายจนหมด้สิ�น คนไทยแติกเป็นเหลื่าเป็นก๊ก
ปกครองเมืองข่�นสมัยนั�น ส่วนกลืางมิได้�ส่งคนไปปกครอง มากมาย ช่าวเมืองหลืวงเก่า (กรุงศร่อยุธ์ยา) ได้�อพัยพัหน่ภััย
เพั่ยงแติ่ให�ปกครองกันเอง โด้ยให�ส่งด้อกไม�เงินด้อกไม�ทอง ไปคนลืะทิศคนลืะทาง จนพัระเจ�าติากสินมหาราช่ได้�กอบก้�
สามปีติ่อครั�งมาบรรณการ ด้�วยเหติุน่� เมืองปัติติาน่ เอกราช่ของไทยข่�นได้�สำเร็จด้�วยการประกาศติั�งกรุงธ์นบุร่เป็น
(คือ จังหวัด้ปัติติาน่ ยะลืา แลืะนราธ์ิวาส ในปัจจุบัน) ราช่ธ์าน่ของไทยข่�นใหม่ ผู้้�คนในอยุธ์ยาก็ได้�อพัยพัย�ายถุิ�นลืง
ปีีที่่� ๒๐ ฉบัับัที่่� ๑ ปีระจำเดืือนตุุลาคม - พฤศจิกายน ๒๕๖๕ 21
