Page 20 - วารสารสายตรงศาสนา ปีที่ ๒๐ ฉบับที่ ๑ คาราวานศาสนิกสัมพันธ์
P. 20

ย�อนรอย...อนรอย...
                                                                          ย�


                         ม                                                                         * *
                         มุสลืิมสยาม ติอนที� ๓ ุสลืิมสยาม ติอนที� ๓




                                                                                เรีียบเรีียงโดย : นายสมัย เจัรีิญช�าง
                                                             ที�ปรีึกษา สำนักงานคณัะกรีรีมการีอุิสลามปรีะจัำกรีุงเทพัมหานครี
                                                                 ศูนย์บรีิหารีกิจัการีศาสนาอุิสลามแห�งชาติิ เฉลิมพัรีะเกียรีติิ


                    คำว่า “มลายู” เป็นช่ื�อของวัฒนธ์รรมแห่งช่นช่าติิท่�ม่ภั้มิลืำเนาอาศัยอย้่ทางติอนใติ�ของแหลืมทอง

           ในทว่ปเอเช่่ย อด้่ติกาลืก่อนยุค “อิสัลามเขึ้้ามาเผยแผ่” ช่นช่าติิเหลื่านั�นนับถุือผู้่ พัราหมณ์เป็นส่วนใหญ่
           ม่อาณาจักรเป็นของตินเองคือ “อาณาจิักรลังกาสัุกะ” อาณาจักรด้ังกลื่าวม่มาก่อนยุค “สัุโขึ้ที่ัย” แลืะ

           คงจะม่อาณาเขติกว�างขวางมาก รวมด้ินแด้นหลืายประเทศในแถุบนั�น ทั�งภัาคใติ�ของไทย มาเลืเซ่ย สิงคโปร์ บร้ไน
           ด้ารุสสะลืามแลืะอินโด้น่เซ่ย ในปัจจุบัน ส่วนหน่�งจากหลืักฐานเมืองเก่าลืังกาสุกะท่�ขุด้ค�นพับในประเทศไทย
           ปัจจุบันอย้่ท่� อำเภัอยะรัง จังหวัด้ปัติติาน่
                                                                 คนไทยยุคก่อน จะเร่ยกหัวเมืองภัาคใติ�สุด้

                                                        ของแหลืมทองว่า “ด้ินแด้นมลายู” แลืะเร่ยกรวม
                                                        คนในกลืุ่มประเทศด้ังกลื่าวข�างติ�นว่า “ช่าวมลืาย้”

                                                        เช่่นเด้่ยวกัน  แติ่สำหรับช่าวอาหรับในภั้มิภัาค
                                                        ติะวันออกกลืางจะเร่ยกคนในภั้มิภัาคของประเทศ
                                                        ด้ังกลื่าวว่า “ชาวัยะวัอ” เหติุผู้ลืท่�เร่ยก “พวักยะวัอ”

                                                        เพัราะศาสนาอิสลืามได้�เข�ามาเผู้ยแผู้่ในกลืุ่มอาเซ่ยน
                                                        เป็นครั�งแรกโด้ยพั่อค�านักเด้ินเรือช่าวอาหรับได้�มาถุ่ง

                                                        เกาะ “ชะวัา” เป็นด้ินแด้นแห่งแรกในอาเซ่ยน คำว่า
                                                        “ชวัา” ก็คือ “ยะวัอ” หรือ “ย็ะวา” นั�นเอง ติ่อจาก
                                                        หม้่เกาะช่วา ศาสนาอิสลืามได้�ถุ้กเผู้ยแผู้่ไปติามหม้่เกาะ

                                                        ติ่างๆ ในมหาสมุทรอินเด้่ย ติลือด้ทั�งแหลืมมลืาย้แลืะ
                                                        ด้ินแด้นทางติอนใติ�ของไทย ซ่�งในสมัยนั�นคือ “อาณาจิักร
                                                        ศร่วัิชัย” ใน “สัุวัรรณภูมิ” (แผู้่นด้ินทอง) ในอด้่ติ

                                                        ยุคสุโขทัย ม่ ๔ อาณาจักรย่อย ๆ คือ


                                                                 ๑. อาณาจักรล้้านนา  ได้�แก่  ด้ินแด้นใน
                                                        ภัาคเหนือของไทย รวมทั�งบางส่วนของพัม่าในปัจจุบัน
                                                                 ๒. อาณาจักรล้้านช้าง ได้�แก่ ด้ินแด้นใน

                                                        ภัาคติะวันออกเฉี่ยงเหนือของไทย รวมทั�งประเทศ
                                                        สาธ์ารณรัฐประช่าธ์ิปไติยประช่าช่นลืาวในปัจจุบัน
                                                                 ๓. อาณาจักรทวารวด้ีศรีอย็ุธิย็า ได้�แก่ ด้ินแด้น

                                                        ในบริเวณภัาคกลืางแถุบลืุ่มแม่น�ำเจ�าพัระยา ลืุ่มน�ำ
                                                        ป่าสัก ลืพับุร่ บางปะกง ท่าจ่น แม่กลือง ทั�งหมด้


           * จัากวารีสารีมุสลิม กทม. NEWS เล�มที� 64 เดือุนมีนาคม – เมษายน 2565
           20      วารสารสายตรงศาสนา
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25