Page 90 - E-Book พระพิธีธรรม ๒๕๕๔
P. 90
๑๐ ปญฺจุปาทานขนฺธาติ อนึ่ง ธรรมทั้งหลายที่เป็นไปในภูมิ ๓
ตถา เตภูมิกา มตา ท่านเรียกว่า อุปาทานขันธ์ ๕
เภทาภาเวน นิพฺพานํ นิพพานพ้นจากการสงเคราะห์
เข้าในขันธ์
ขนฺธสงฺคหนิสฺสฏํ เพราะไม่มีการจำแนก
๑๑ ทวาราลมฺพนเภเทน โดยความต่างแห่งทวารและอารมณ์
ภวนฺตายตนานิ จ อายตนะ มี ๑๒ และธาตุ มี ๑๘
ทวาราลมฺพนตทุปฺปนฺน- โดยลำดับแห่งทวารอารมณ์
ปริยาเยน ธาตุโย และวิญญาณที่อาศัยทวารและ
อารมณ์นั้นเกิดขึ้น
๑๒ ทุกฺขํ เตภูมิกํ วฏฺฏํ วัฏฏะอันเป็นไปในภูมิ ๓ ชื่อว่า ทุกข์
ตณฺหา สมุทโย ภเว ตัณหาชื่อว่า เป็นสมุทัย
นิโรโธ นาม นิพฺพานํ พระนิพพานชื่อว่า นิโรธ
มคฺโค โลกุตฺตโร มโต โลกุตตรมรรคเรียกว่า มรรค
๑๓ มคฺคยุตฺตา ผลา เจว ธรรมทั้งหลายที่ประกอบด้วยมรรค
จตุสจฺจวินิสฺสฏา และผลทั้งหลายที่ประกอบด้วยมรรค
อิติ ปญฺจปฺปเภเทน สัพพสังคหะ ท่านกล่าวไว้โดยประเภท
ปวุตฺโต สพฺพสงฺคโห ด้วยประการฉะนี้
อิจฺจานุรุทฺธรจิเต ในปริจเฉทที่ ๗
อภิธมฺมตฺถสงฺคเห ในพระอภิธัมมัตถสังคหะ
ที่พระอนุรุทธาจารย์ได้รจนาไว้
พ ร ะ พิ ธี ธ ร ร ม
84
