Page 83 - E-Book พระพิธีธรรม ๒๕๕๔
P. 83
๑๐ รูปาวจรจุติยา ปฏิสนธิทั้งหลายเว้นอเหตุกปฏิสนธิ
อเหตุรหิตา สิยุํ พึงมีต่อจากรูปาวจรจุติ
สพฺพา กามติเหตุมหา ปฏิสนธิทั้งปวง มีอเหตุกปฏิสนธิ
กาเมเสฺวว ปเนตรา มีต่อจากกามาวจรติเหตุกะ
ส่วนปฏิสนธินอกนี้ในกามภพเท่านั้น
๑๑ ปฏิสนฺธิภวงฺควิถิโย ความสืบต่อแห่งจิตมีอาทิอย่างนี้ คือ
จุติ เจห ตถา ภวนฺตเร ปฏิสนธิจิต ภวังคจิต วิถีจิต และจุติจิต
ปุน สนฺธิ ภวงฺคมิจฺจายํ ย่อมหมุนเวียนไปในภพนี้ฉันใด
ปริวตฺตติ จิตฺตสนฺตติ ปฏิสนธิจิต ภวังคจิตย่อมหมุนเวียนไป
ในภพอื่นฉันนั้น
๑๒ ปฏิสงฺขาย ปเนตมทฺธุวํ ก็พวกผู้รู้พิจารณาปฏิสนธิจิตเป็นต้นนี้
ไม่ยั่งยืนถาวร
อธิคนฺตฺวา ปทมจฺจุตํ พุธา แล้วได้บรรลุบทอันไม่จุติแปรผัน
เป็นผู้ตัดเครื่องผูกมัดคือความมีเยื่อใยเสีย
สุสมุจฺฉินฺนสิเนหพนฺธนา ด้วยดี เป็นผู้มีวัตรอันดี
สมเมสฺสนฺติ จิราย สุพฺพตา ตลอดกาลนาน จักถึงธรรมอันสงบ
ฉะนี้แล
อิจฺจานุรุทฺธรจิเต ในปริจเฉทที่ ๕
อภิธมฺมตฺถสงฺคเห ในพระอภิธัมมัตถสังคหะ
ปญฺจโม ปริจฺเฉทสฺมึ ที่พระอนุรุทธาจารย์ได้รจนาไว้
พ ร ะ พิ ธี ธ ร ร ม
77
