Page 9 - น้ำใจไอ้ทอง
P. 9
เงาดำสูงใหญ่ ทอดทับ มันรีบหันหลังกลับไปดู แต่ช้า
ร่างไอ้ทอง กว่าเจ้าของที่ใช้บ่วงเชือก
สวมลงที่คอของมัน
ควับ...!
ไอ้ทองรีบกลิ้งตัวไปมาเพื่อให้หลุดจากเชือกที่ใช้พันธนาการ
ยิ่งดิ้นแรงเท่าไหร่เชือกก็เริ่มมัดแน่นเข้าทุกที
มึงเป็นหมาขี้เรื้อน... เลี้ยงก็เสียข้าวสุก
เสียงร้องที่เปล่งจากลำคอเริ่มขาดหาย
น้ำตาเริ่มไหลรินอาบแก้ม เมื่อรู้ว่าอิสรภาพ เอาแลกกับเสื่อมาปูนอนยังจะดีกว่า...!
ของมันได้สิ้นสุดลง
