Page 70 - E-Book พระพิธีธรรม ๒๕๕๔
P. 70
ถีนมิทฺธํ ตถา สห ในบางคราวเกิดมีต่างกัน และมานะ
(ความถือตัว) ก็เกิดในบางคราว อนึ่ง
ถีนมิทธะ (ความง่วงเหงาหาวนอน)
ก็เกิดร่วมกันในบางคราว
๑๒ ยถาวุตฺตานุสาเรน เจตสิกธรรมที่เหลือมีการประกอบ
แน่นอน
เสสา นิยตภาคิโน โดยทำนองตามที่กล่าวแล้ว
สงฺคหญฺจ ปวกฺขามิ ก็บัดนี้ข้าพเจ้าจักกล่าวประมวล
(สังคหะ)
เตสนฺทานิ ยถารหํ เจตสิกธรรมเหล่านั้นตามสมควร
๑๓ ฉตฺตึสานุตฺตเร ธมฺมา อนึ่ง มีการสงเคราะห์ในเจตสิกเหล่านั้น
ปญฺจตึส มหคฺคเต ด้วยการประกอบตามสมภพโดย
ประการ ๕ คือ
อฏฺ ตึสาปิ ลพฺภนฺติ ธรรม ๓๖ ได้ในอนุตตรจิต (โลกุตรจิต)
กามาวจรโสภเณ ธรรม ๓๕ ย่อมได้ในมหัคคตจิต
๑๔ สตฺตวีสตฺยปุญฺ มฺหิ ธรรมแม้ ๓๘ ย่อมได้ในกามาวจร-
โสภณจิต
ทฺวาทสาเหตุเกติ จ ธรรม ๒๗ ได้ในอกุศลจิต
ยถาสมฺภวโยเคน และธรรม ๑๒ ได้ในอเหตุกจิต
ปญฺจธา ตตฺถ สงฺคโห
พ ร ะ พิ ธี ธ ร ร ม
64
