Page 62 - E-Book พระพิธีธรรม ๒๕๕๔
P. 62
พระอภิธรรมมัตถสังคหะ
ประณามคาถา (บทไหว้ครู)
นโม ตสฺสารหนฺตสฺส ข้าพเจ้านอบน้อมแต่พระผู้มีพระภาค
ภควนฺตสฺส สตฺถุโน ผู้เป็นพระศาสดา
สมฺมาสมฺพุทฺธสฺสมยตฺโถ ผู้เป็นพระอรหันต์
โลกเชฏฺ สฺส ตาทิโน ตรัสรู้โดยชอบด้วยพระองค์เอง
ผู้เป็นผู้ประเสริฐในโลก
ผู้คงที่พระองค์นั้น
ปริจเฉทที่ ๑ : จิตตสังคหวิภาค
๑ สมฺมาสมฺพุทฺธมตุลํ ข้าพเจ้าขอนอบน้อมอภิวาท
สสทฺธมฺมคณุตฺตมํ ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้มีพระคุณ
อันชั่งไม่ได้ พร้อมทั้งพระสัทธรรม
อภิวาทิย ภาสิสฺสํ และหมู่แห่งพระสงฆ์ผู้สูงสุดแล้ว
อภิธมฺมตฺถสงฺคหํ จักกล่าวปกรณ์พระอภิธัมมัตถสังคหะ
๒ ตตฺถ วุตฺตาภิธมฺมตฺถา อรรถแห่งพระอภิธรรม
จตุธา ปรมตฺถโต ที่พระผู้มีพระภาคตรัสไว้
ในพระอภิธรรมนั้น
จิตฺตํ เจตสิกํ รูปํ โดยปรมัตถ์ทุกประการ มี ๔ อย่าง
นิพฺพานมีติ สพฺพถา คือ จิต เจตสิก รูป นิพพาน
พ ร ะ พิ ธี ธ ร ร ม
56
